Kam Şaman Davulu, bizi rüzgarın sesi ile tanıştırıyor desem çok mu iddialı olur. Bireyselleştireyim öyleyse, benim Kam Şaman davulu hikayem böyle başladı.
Derisini, ağacını, sesini , bildim; duydum, gördüm öncesinde. Ve kendi zamanında tamamlayıp ete kemiğe ve de desenine bürünüp yola çıktı ve geldi. Tokmağın ilk sesi sonsuzu titretti. Bildim ki bizim evin has kişisidir artık. Ve öylece de kuruldu evimizin başköşesine. Bana gelir sanıyordum eşim le ikimizi yoldaş eyleyip gelmiş evimize. Doğanın sesi de sessizliği de, kamp ateşlerinin ısısı da, ısız olan da sesinde. Hoş geldi sefalar getirdi..Barış ın ellerinden ve tüm yaşam yolculğundan çıkıp gelen davulum, aynı zamanda tok ve kendine haz bir sese sahip. Bu ilk dikkat çeken özelliği..Sonrası bizim ile onun arasında..Ellerine, bilgeliğine , emeğine sağlık Barışım.. Alev A.
